የተደረገልን /4/

በስመ አብ ወወልድ ወመንፈስ ቅዱስ አሐዱ አምላክ አሜን!

 ሐሙስ መስከረም 19 ቀን 2009 የጸጋ ዓመት

‹‹ቤዛነት››

መልሱ ላይ ጥያቄ

በስመ አብ ወወልድ ወመንፈስ ቅዱስ አሐዱ አምላክ አሜን!

ሰኞ መስከረም 16 ቀን 2009 የጸጋ ዓመት

‹‹ፍቅርም እውነትም ማን ነው?››

       ከቅርብ ዓመታት ወዲህ የመስቀል አደባባዩ ትልቁ ደመራ፤ ትንንሽ ደመራ ልጆች በየአካባቢው መታየታቸው እየተለመደ መጥቶአል፡፡ ይህ ሊሆን የቻለበትን ብንመረምር ደግሞ ብዙ ምክንያቶችን ልናገኝ እንችላለን፡፡ ነገር ግን ሁሉም ሰው በቀላሉ የሚያስተውለውን ለማየት ብንሞክር ሃይማኖታዊ መልክና ዓለማዊ መልክ ብለን በሁለት ልንከፍለው እንችላለን፡፡

      ከእምነት ጋር በተያያዘ መጽሐፍ ቅዱሳዊ የመስቀሉን ቃል ይዞ ታሪካዊ የሆነውን ተዛምዶ በማስከተል በዓል የሚያደርጉትን ልብ ስንል፤ ከዚህ ውጪ የሆነው ደግሞ መጠጥ ማሻሻጫ፤ የሥጋን ጥያቄ በመንፈሳዊ ሽፋን ማርኪያ፤ ከአላፊ አግዳሚው ገንዘብ መሰብሰቢያ፤ መዝፈን መጨፈሪያ፤ ይህንንም የሚመስል ሁሉ ነው፡፡

      ለዚህ ጽሑፍ የመጻፍ ግፊት ኃይል የሆነኝ ዛሬ ማለዳ በተንቀሳቀስኩበት አካባቢ ዓይኖቼ የተመለከቱት ጽሑፍ ነው፡፡ ምሽት ሊለኮስ አንድ መጠት ቤት ፊት ለፊት የተደመረ ደመራ ጉልላት ላያ፤ የተመሳቀለውን እንጨትና ጉንጉን አበባ ታኮ በነጭ ወረቀት በጥቁር እስክርቢቶ የተጻፈ ‹‹ፍቅርም እውነትም ማን ነው?›› የሚል ትልቅ ጥያቄ ላይ ዓይኖቼ አረፉ፡፡ አሥር ደቂቃ ቆሜ ብዙ አሰብኩ፡፡ ነገር ግን ቀለል አድርጌ ላየው በሞከርኩ ቁጥር ዙር እየከረረ፤ ነገሩ እየከበደ መጣብኝ፡፡ እናም ውስጤ ‹‹መልሱ ላይ ጥያቄ›› የሚል ርዕስ ተፈጠረ፡፡

    ፍቅር እና እውነት በክርስትና ውስጥ እጅግ መሰረታዊ ነገሮች ናቸው፡፡ መንፈስ ቅዱስ በሐዋርያው ጳውሎስ በኩል ‹‹ . . በተጠራችሁበት መጠራታችሁ እንደሚገባ ትመላለሱ ዘንድ እለምናችኋለሁ›› ባለበት ክፍል ‹‹ . . እውነትን በፍቅር እየያዝን በነገር ሁሉ ወደ እርሱ ራስ ወደሚሆን ወደ ክርስቶስ እንደግ›› (ኤፌ. 4፡15) ይለናል፡፡ እውነት ያመንበት መሰረት ሲሆን፤ ፍቅር ደግሞ ያመነውን በተግባር የምንገልጥበት መንገድ ነው፡፡ እውነት ኖሯቸው ፍቅር የሌላቸው እውነቱን የብቻቸው ከማድረግ ጀምሮ ሌላውን ለመጉዳት ጭምር ሊያውሉት ይችላሉ፡፡ ፍቅር ኖሯቸው እውነቱ የሌላቸው ደግሞ ሚዛን በሌለው ፍቅር እውነትን እየረገጡ ይበድላሉ፡፡

የተደረገልን /3/

                በስመ አብ ወወልድ ወመንፈስ ቅዱስ አሐዱ አምላክ አሜን!

 ሐሙስ መስከረም 6 ቀን 2009 የጸጋ ዓመት

       መጽሐፍ ‹‹በኢየሱስ ክርስቶስም በሆነው ቤዛነት በኩል እንዲያው በጸጋው ይጸድቃሉ›› (ሮሜ 3፡24) ሲል፤ ክርስቲያን የጽድቅን ሥራ አይሠራም ማለት አይደለም፡፡ የጸደቀ ዛፍ ያለ ፍሬ ሊሆን እንደማይችል፤ ከሥሩ በግንዱ በኩል ቅርንጫፎች እየተመገቡ ያፈራሉ፡፡

      ‹‹ጻድቅ በእምነት ይኖራል ተብሎ እንደ ተጻፈ የእግዚአብሔር ጽድቅ ከእምነት ወደ እምነት በእርሱ ይገለጣልና›› (ሮሜ 1፡17) ተብሎ እንደተጻፈ፤ በእምነትና በጽድቅ ሥራ እያደግን፤ እርሱ ጽድቃችን ጌታ ኃጢአትን እንደሚጠላ ከበደል እየራቅን የምንኖር እንሆናለን፡፡ በክርስቶስ ሞትና ትንሣኤ ደኅንነትን ያገኙና ጽድቅ የሆነላቸው ሁሉ ኃጢአትን ባለማድረግ መርኅ ውስጥ እየኖሩ (1 ዮሐ. 2፡1)፤ በሚሆነው ድካማቸው በዳኑበት በዚያው ደም በንስሐ ይታጠባሉ (1 ዮሐ. 1፡7)፡፡

ከይሳኮር የሚበልጥ

በስመ አብ ወወልድ ወመንፈስ ቅዱስ አሐዱ አምላክ አሜን! 

እሑድ መስከረም 1 ቀን 2009 የጸጋ ዓመት

      ቀጣዩን (የሚሆነውን) የማወቅ ጉጉት በማንኛውም ሰው ውስጥ ያለ የጋራ ፍላጎት እንደ ሆነ ይስተዋላል፡፡ ምንም እንኳ ‹‹ነገ ለራሱ ይጨነቃልና፤ ለነገ አትጨነቁ፤ ለቀኑ ክፋቱ ይበቃዋል›› (ማቴ. 6፡34) ተብሎ በቅዱሱ መጽሐፋችን የተጻፈ ቢሆንም፤ ምድር ብርቱ ሠልፍ አላትና በክርስትናችንም እንዲህ የምናውቀውን ቃል መታዘዝ ጭንቅ ይሆናል፡፡ ደግሞ ቀጣዩ ምን ይሆን?፤ ኖሬ ምን ይገጥመኛል? የሚሉ ጥያቄዎች፤ ‹‹አይመጣምን ትተሽ ይመጣልን አስቢ›› አይነት አባባሎች . . ወዘተ፤ ሰው በቀጣዩ ላይ ያለው ሥጋት ከፍተኛ መሆኑን ያሳብቃሉ፡፡

      በመጽሐፍ ቅዱሳችን የመጀመሪያ ክፍል ‹‹ያዕቆብ ልጆቹን ጠርቶ እንዲህ አለ፡- በኋለኛው ዘመን የሚያገኛችሁን እንድነግራችሁ ተሰብሰቡ፡፡›› (ዘፍ. 49፡1-28) ተብሎ ተጽፎአል፡፡ የብዙዎች አባት አብርሃም፤ ሳቅ የሆነውን ይስሐቅን ወለደ፤ እርሱ ደግሞ አሰናካይ የሆነውን ያዕቆብን ወለደ፡፡ ያዕቆብ ከእርሱ ከራሱ በሆነው ብልጣ ብልጥነት ብዙ ዘመኑን የደከመ ቢሆንም በጎልማስነቱ ጊዜ ከአምላክ ጋር ታገለ፤ አልቅሶም ለመነው (ሆሴ. 11፡4)፡፡ እግዚአብሔር ያዕቆብን ስሙን ለእግዚአብሔር የሚዋጋ ሲል እስራኤል አለው፡፡ ያዕቆብ ከእግዚአብሔር ጋር ትክክለኛ ግንኙነት ወደ ማድረግ የመጣው ከስሙ መቀየር ጋር ተከትሎ ሆነ፡፡ ይህም በቀጣይ ኑሮው ላይ ግልጽ ለውጦችን አምጥቶአል፡፡

      መድኃኒታችን ኢየሱስ ለአገልግሎቱ ሾሞ፤ ታማኝ አድርጎ የቆጠረውን ሐዋርያ ጳውሎስ (1 ጢሞ. 1፡12) አስቀድሞ የነበረውን ስም በመቀየር (ሐዋ. 9)፤ ታናሽ የሚለውን የስም ፍቺ ይዞ ለጌታ ምርጥ ዕቃው ሆኗል፡፡ መጽሐፍ ቅዱስ ስምን ከተግባራዊ ባህርይ ጋርም ያያይዘዋል፡፡ በእርግጥም ዙሪያችንን አጥርተን ብናይ ስም በባህርይ ላይ ያለውን ተጽእኖ በግልጽ ልናይ እንችላለን፡፡ ሰው ዘመኑን በብዛት የሚሰማው የራሱን ስም ነውና፡፡ ወላጆች ለልጆች የስም ስያሜ ሲያወጡ፤ ልጆችም በወጣላቸው ስያሜ ሲጠሩ ማስተዋልና ለዚያ መጠንቀቅ ተገቢ ይሆናል፡፡

‹‹መስሚያው ጥጥ››

 በስመ አብ ወወልድ ወመንፈስ ቅዱስ አሐዱ አምላክ አሜን!

ሰኞ ነሐሴ 30 ቀን 2008 የምሕረት ዓመት

        ከበርሃማው የመልክዓ ምድር ክልል አንዱ፤ ከጥቂት መልካሞች እንደ እድለኛ  ያደኩበትን የድሮውን ሳስታውስ ከማረሳቸው ሰዎች መካከል የድጓ መምህር የኔታ ብርሃኑ አንዱ ነበሩ፡፡ ሰው ለእግዚአብሔር በማይታጭበት፤ በልዩ ልዩ ሱስ መጠመድ እንደ ነቄ በሚያስቆጥርበት፤ ለሕያው አምላክ ማድላት ፋራና ፈሪ በሚያሰኝበት መዝሙረ ዳዊት ሁለቴ ዘልቆ ማጠናቀቅ እንደ ብርቅ በሚታይበት ማኅበረሰብ፤ እንደተረዱት መጠን ለእግዚአብሔር አገልግሎት ወንዶችን ያቀርቡ ዘንድ የኔታ በትጋት ያስተምሩን ነበር፡፡

        አንድ ቀን የሰኞ መስተጋብ ላዜም በተለመደው ሰዓት ወደ መቃብር ቤታቸው ስሄድ፤ በበሩ ትይዩ ባለው ሽቦ አልጋቸው ላይ በቁጭ አቀርቅረው ትልቅ መጽሐፍ ያነባሉ፡፡ ወደ ውስጥ ለመዝለቅ ፈቃዳቸውን በሚጠይቅ ዜማዊ አነጋገር የኔታ . . የኔታ . . እያልኩ በተደጋጋሚ ከስተውጪ ወደ ውስጥ ገርበብ ባለው ብረት በር በኩል እጣራለሁ፡፡

የተደረገልን /2/

              በስመ አብ ወወልድ ወመንፈስ ቅዱስ አሐዱ አምላክ አሜን!

 እሮብ ነሐሴ 25 ቀን 2008 የምሕረት ዓመት

           ተወዳጆች ሆይ፤ ጥበብ ለእናንተ ምንድነው? እውነተኛ ጥበብ መገኛው የት ነው? ጥበብን ስለ ማግኘት ልንከፍለው የምንችለው ዋጋ ስንት ነው? ባለፈው ክፍል ለእነዚህ ጥያቄዎች ምላሽ ለመስጠት የሚያስችሉ በቂ አሳቦችን አይተናል፡፡ ትክክለኛውን ጥበብ ጥበባችን አድርገን እንኖር ዘንድ ጸጋው ይርዳን፡፡

           ጽድቅ

           ‹‹ሰማዮችን ቀድደህ ምነው ብትወርድ!›› (ኢሳ. 64፡1)፤ በቀደመው ኪዳን የነቢዩ የኢሳይያስ ብርቱ ጸሎትና መሻት ነበር፡፡ ይህንን ልመና ወደ እግዚአብሔር እንዲያቀርብ ምክንያት የሆነውን ነገር ስንመረምር ደግሞ ‹‹ሁላችን እንደ ርኩስ ሰው ሆነናል፤ ጽድቃችንም ሁሉ እንደ መርገም ጨርቅ ነው . . ›› (ኢሳ. 64፡6) ተብሎ ተጽፎ እናገኘዋለን፡፡ ኃጢአት በአንድ ሰው ወደ ዓለም ከገባበት (ሮሜ 5፡12) ጊዜ አንስቶ የሥጋ ለባሽ ሁሉ ብርቱ የጋራ ጩኸት ‹‹የጽድቅ ያለህ›› የሚል ነው፡፡

የተደረገልን

በስመ አብ ወወልድ ወመንፈስ ቅዱስ አሐዱ አምላክ አሜን!

እሮብ ነሐሴ 18 ቀን 2008 የምሕረት ዓመት

       ማንኛውም እውነተኛ ክርስቲያን ከእግዚአብሔር ጋር ያለውን ትክክለኛ ኅብረት ከእርሱ ዘንድ የተደረገለትን በማወቅና በማመን ይጀምራል፡፡ እንዲህ የማይጀመር መንፈሳዊ ኑሮ እግዚአብሔርን ተቀባይ ራሱን ደግሞ ሰጪ አድርጎ ይሰይማል፡፡ እግዚአብሔር በፊቱ ከምናሳያቸው ትጋቶች ሁሉ በላይ ከእርሱ ለእኛ ያደረገውን ማወቃችን በእጅጉ ደስ ያሰኘዋል፤ ክብርና ምስጋናንም ያመጣለታል፡፡ ‹‹ነገር ግን፡- የሚመካ በእግዚአብሔር ይመካ፤ ተብሎ እንደ ተጻፈው ይሆን ዘንድ ከእግዚአብሔር ዘንድ ጥበብና ጽድቅ ቅድስናም ቤዛነትም በተደረገልን በክርስቶስ ኢየሱስ የሆናችሁ ከእርሱ ነው፡፡›› (1 ቆሮ. 1፡30) ተብሎ እንደ ተጻፈ፤ እግዚአብሔር ያደረገው ሁሉ በእርሱ እንመካበት ዘንድ የተደረገ ነው፡፡

        የቆሮንቶስ መልእክት መጀመሪያይቱ በቤተ፡ ክርስቲያኒቱ (ማኅበረ ምእመናን) የነበረውን መንፈሳዊ ችግር ለመፍታት እንደ መጻፉ፤ በመልእክቱ መጀመሪያ ምእራፍ መንፈስ ቅዱስ ይህንን አሳብ ማጻፉ የቀጣይ መፍትሔ አሳቦች ትልቅ መሠረት ነው፡፡ በእግዚአብሔር ላይ የማይደገፍ ሰው፤ ቢያንስ አንድ ሌላ የሚደገፍበት አለው፡፡ ሰው ከምንም ነገር ነጻ ቢሆን እንኳ፤ ከራሱ ግን ነጻ አይደለም፡፡ ሕያው የሆነ አምላካችን እግዚአብሔር ደግሞ በሌላው ቀርቶ በራሳችንም እንድንመካ አይፈቅድልንም፡፡ ‹‹ማንም እንዳይመካ ከሥራ አይደለም›› (ኤፌ. 2፡8) ተብሎ ተጽፎአልና፡፡

         ምእራፍ አንድ፡ - በአሁኑ ዓለም የቤተ፡ ክርስቲያን መለየትና ምስክርነት፡፡

አከፋፈል፡ -

1. በጸጋው የተደረገልን፤ እንዲሁም የተሰጠን ዋስትና (1፡1-9)

2. ክርክርና መለያየት (1፡10-16)

3. የክርስቶስ መስቀልና የእግዚአብሔር ኃይል (1፡17-31)

ሁለቴ የኔ ነሽ፡፡ (2)

/ካለፈው የቀጠለ/      

   

እሮብ ነሐሴ 11 ቀን 2008 የምሕረት ዓመት

       ኤሎሂም የእርሱ ሥራ በሆነው ፍጥረት በኩል የጥበቡ ኃይል ብርታት ይገለጣል፡፡ ስለ ፍጥረት በተጻፈበት ክፍል ‹‹አቤቱ ሥራህ እጅግ ብዙ ነው፤ ሁሉን በጥበብ አደረግህ፤ ምድርም ከፍጥረትህ ተሞላች፡፡›› (መዝ. 103፡24) ተብሏል፡፡ ተወዳጆች ሆይ፤ እጁ ሠርታናለችና (ዘፍ. 2፡7) ስለ እኛ ሕያው እግዚአብሔር እጅግ የተመሰገነ ይሁን፡፡

       ዓለም ከተፈጠረበት ይልቅ፤ የበደለው ዓለም የዳነበት የእግዚአብሔር ጥበብ እንደሚበልጥ ሲነገር ሰምታችሁ እንደ ሆነ አስባለሁ፡፡ የእግዚአብሔር የኃይሉ ታላቅነትና የብርታቱ ጉልበት የሚታይበትን ሁለተኛውን ታላቅ ጥበብ ስናነብ ‹‹እኛ ፍጥረቱ ነንና፤ እንመላለስበት ዘንድ እግዚአብሔር አስቀድሞ ያዘጋጀውን መልካሙን ሥራ ለማድረግ በክርስቶስ ኢየሱስ ተፈጠርን፡፡›› (ኤፌ. 2፡10) ተብሎ እናነባለን፡፡ ልብ በሉ! በዚህ ክፍል ላይ ያለው መፈጠር አስቀድሞ ካየነው የተለየና አዲስ ነው፡፡ መፍጠር የሚለውን ቃል በተመለከተ ግን በግሪኩ ተመሳሳይ ግስ የምናገኘው በሮሜው ባየነውና በዚህ በኤፌሶኑ ክፍል ብቻ ይሆናል፡፡

ሁለቴ የኔ ነሽ፡፡

                         

            
             በስመ አብ ወወልድ ወመንፈስ ቅዱስ አሐዱ አምላክ አሜን!

ሐሙስ ነሐሴ 5 ቀን 2008 የምሕረት ዓመት

         ‹‹አንድ ትንሽ ልጅ በእጁ የሠራት ጀልባ ከዕለታት በአንዱ ቀን ተሰረቀችበት፡፡ እንዲህ ከሆነ ከብዙ ቀናት በኋላ፤ ዕቃ እያስያዘ ገንዘብ በሚያበድር ሰው ሱቅ በኩል ሲያልፍ ጀልባውን አያት፡፡ በደስታ ወደ ሰውየው ሮጦ ‹‹ያቺ የእኔ ትንሽ ጀልባ ናት›› አለው፡፡ ዕቃ አስይዞ አበዳሪውም ‹‹የለም፤ እኔ ስለገዛኋት የእኔ ናት›› ብሎ መለሰለት፡፡ ‹‹አዎ፤›› አለ ትንሹ ልጅ፤ ‹‹ግን የእጄ ሥራ ስለሆነች የእኔ ናት›› በማለት አስረዳው፡፡ ‹‹እንግዲያውስ›› አለ ዕቃ አስይዞ አበዳሪው፤ ‹‹ሁለት ዲናር ከሰጠኸኝ ልትወስዳት ትችላለህ›› አለው፤ ጀልባውን ዳግም የራሱ ለማድረግ በብርቱ የፈለገው ልጅ የተጠየቀውን ለመክፈል የጉልበት ሥራዎችን በመሥራት ገንዘቡን አገኘ፡፡

          ከዚያም ወደ ሱቁ በመሔድ ገንዘቡን ከፍሎ ጀልባውን አስመለሰ፡፡ በመጨረሻም ጀልባውን በእጆቹ አቅፎ እየሳመ ‹‹አንቺ ውድ ትንሽ ጀልባ፤ እወድሻለሁ፡፡ አንቺ ሁለቴ የእኔ ነሽ፡፡ በፊት ሠራሁሽ፤ አሁን ደግሞ ገዛሁሽ›› አለ፡፡ /William Moses Tidwell, Pointed Illustrations (Kansas City, Mo.; Beacon Hill Press, 1951) P. 97/.

        ከላይ ያነበብነው ታሪክ የወጣ ሲመለስ፤ የጠፋ ሲገኝ፤ የወደቀ ሲነሣ . . ያለውን ደስታና እርካታ ቆም ብለን እንድናስብ ይጋብዘናል፡፡ ሁሉም ነገር ላይ ‹‹የማይዘልቅ›› የሚል በተለጠፈባት የአሁኗ ዓለም የኑሮ ሥርዓት ውስጥ ባትጠፉ እንኳ የጠፋ ፈልጋችሁ እንደምታውቁ ግልጥ ነው፡፡ የተወደደው ባለ መድኃኒቱ ሉቃስ (ቆላ. 4፡14) በጻፈው የወንጌል ክፍል፤ ከዘኬዎስ መጎብኘት ጋር በተያያዘ ‹‹ኢየሱስም፡- . . የሰው ልጅ የጠፋውን ሊፈልግና ሊያድን መጥቶአልና›› /ሉቃ. 19፡9/ ተብሎ ተጽፎ እናነባለን፡፡ የሕያው እግዚአብሔር ልጅ መድኃኒታችን ኢየሱስ ክርስቶስ ‹‹ፈላጊም አዳኝም›› ነው፡፡