ማን ያግባሽ?

   

     ጋብቻ ለመመስረት ያሰበ አንድ ወጣት ከቤተሰብና ከጓደኞቹ ጋር ተማክሮ ከጨረሰ በኋላ የመንፈስ አባቱ ዘንድ በመሔድ ይህንን ውሳኔውን አስረዳቸው፡፡ ጥበበኛውም አባት ለማግባት ያለውን ጉጉት በልጁ ፊት ላይ እያስተዋሉ አሳቡ መልካም እንደሆነ ገልጸው ማስታወሻና ብዕራቸውን በማውጣት “ስለ ልጅቷ ትንሽ ነገር ንገረኝ” በማለት ጥያቄ አቀረቡለት፡፡ እርሱም እንዲህ አለ “ትውልዷ ከነገስታት ዘር እድገቷም በምቾት መሐል ነው” አለ፡፡ እኚህም አባት በሙሉ ልብ ሆነው በያዙት ማስታወሻ ላይ ዜሮ ጻፉ፡፡ ወጣቱም ስለ ልጅቷ ማብራራቱን ቀጠለ፡-

“በጣም ውብ ናት” አለ፡፡ እርሳቸውም ሌላ ዜሮ ጻፉ፡፡

“በጣም ዝነኛ ናት” አለ፡፡ ደግመው ሌላ ዜሮ ጻፉ፡፡

“በጣም ሀብታም ናት” አለ፡፡ ጥበበኛውም ሌላ ዜሮ ጻፉ፡፡

“በጣም ምሁር ናት” አለ፡፡ አሁንም ሌላ ዜሮ ጻፉ፡፡

“በጣም ዘመናዊ ናት” አለ፡፡ ተጨማሪ ሌላ ዜሮ ጻፉ፡፡

በመጨረሻ ግን የረሳውን አንድ ነገር ነገራቸው “ልባም እንዲሁም ሕይወቷ ለእግዚአብሔር ክብርና ምስጋና የተሰጠ ነው” አላቸው፡፡ ጥበበኛውም አባት ፊታቸው ላይ ፈገግታ እየተነበበባቸው አስቀድሞ ከጻፉአቸው ስድስት ዜሮዎች ፊት አንድ ቁጥርን ጽፈው  “በል ሂድና አግባት” አሉት፡፡  ወጣቱም በደስታ ከፊታቸው ሄደ፡፡

       ማስተዋል የጎደለው ፍቅር ጥልቀት የሌለው መሳሳብ ውጤት ነው፡፡ ብዙ ጊዜም በሌላው ሰው አካላዊ ገጽታና ውጫዊ አቋም ላይ የተመሰረተ ነው፡፡ ምንም እንኳን መማረክ ወደ ፍቅር የሚመራ አንደኛው መንገድ ቢሆንም እውነተኛ ፍቅር ግን በአካላዊ ውበት፣ በአፋዊ መስፈርት ከመሸነፍ ያለፈ ነው፡፡ አካላዊ ውበት የጊዜያዊ ጉጉት መገለጫ ሲሆን ፍቅር ግን በሌላው ውስጥ ያለውን መልካሙን ነገር በመሻት ትዕግስትን መሰረት የሚያደረግ ነው፡፡ ይህም የትኛውንም ልብ የመንካት፣ በላቀና በጠለቀ መንገድ የመግዛት ጉልበት ነው፡፡

         ማንኛውም ሰው በዘመኑ የሚያሳልፋቸው ትልልቅም ይሁን ትንንሽ ውሳኔዎች አሉ፡፡ ሕይወትም በዚህ የዕለት ተዕለት ቋሚ የመምረጥና የመወሰን ተግባር ላይ የተመሰረተች ናት፡፡ ጋብቻ የእኛን ትልልቅ ውሳኔ ከሚፈልጉ ነገሮች አንዱ ነው፡፡ የምናመልከውን እንመርጣለን፣ የምንኖርበትን አካባቢ እንመርጣለን፣ የልባችንን የምናካፍለው ባልንጀራ እንመርጣለን፣ በትዳር አጋር የሚሆነንን እንመርጣለን፣ በአጠቃላይ መሆን የምንፈልገውን እንመርጣለን፡፡ በእርግጥ ምርጫችንን ከምንኖረው በላይ ተጽእኖ ወደ ኑሮአችን የሚያመጣውን መኖራችን ግልጽ ነው፡፡ ነገር ግን በዚህም ውስጥ ከእውነት ጋር ያለን ትስስር ሊደበዝዝ አይገባም፡፡ ምርጫችን ውስጥ ሞትም ሕይወትም፣ ደስታም ሀዘንም፣ ክብርም ውርደትም አለ፡፡ መርጠን ዘመናችንን የእንባ ልናደርገው መብቱ የእኛ ነው፡፡

         ብዙ ጊዜ ከትዳር ጋር ተያይዞ የሚነሣ መጠይቃዊ አባባል አለ፡፡ ልጅቱን ሀብት ያለው ያግባሽ ወይንስ አፍ ያለው? ብለው ቢጠይቋት አፍ ያለው አለች፡፡ ምነው? ቢሏት አፍ ያለው ብር ያለውን ሀብቱን ያስጥለዋል አለች እየተባለ ይነገራል፡፡ መኖር ከሚጠይቃቸው መሠረታዊ ነገሮች መካከል አፈኝነት (ተናጋሪ) እንደ አንድ አስፈላጊ ነገር እየተቆጠረ መምጣቱን የማያስተውል ያለ አይመስለንም፡፡ አንድ አባት ሲመክሩ “ልጄ ዓለምን የሚያስተዳድሩት ቅኖች ሳይሆኑ አፈኞች ናቸውና ቀን በሚያመጣው አትደነቅ” ብለዋል፡፡

        ዛሬ ዛሬ ለከፍታው ለመቆጣጠር አፈኛ እንደመሆን ያገለገለ ነገር የለም፡፡ (በሥጋ አተያይ) ከቤተሰብ ጀምሮ በአካባቢያችን፣ በሥራ ቦታ፣ በማኅበራዊ አብሮነቶች፣ በመንፈሳዊው ሕብረት ውስጥ እንኳን ሳይቀር አፈኞች ባለ ብዙ ትኩረት ባለቤት ናቸው፡፡ እንደ ፍሬያማ ዛፍ ከነመልካምነታቸው ያቀረቀሩ በሰው ልብ ውስጥ መታየታቸው ትንሽ ነው፡፡

       ዓለማችን ላይ ብርቱ ተናጋሪዎችና አሳማኞች እንዳሉ እናውቃለን፡፡ ሰው ገድሎ ጽድቅን የሚሰብኩ አሳምነው ያሉትን የሚያስፈጽሙ ተናጋሪዎችን ምድራችን እያስተናገደች ነው፡፡ የጠነከረውን ልብ እንደሚፈረካክሱ፣ ዐለት የሆነውን አሳብ እንደሚያለዝቡ የሚነገርላቸውም ጥቂት አይደሉም፡፡ ዳሩ ግን ዕለት ዕለት ሽቅበት እንጂ ማሽቆልቆል ለማያውቀው የሰው ልጆች ጥያቄ ምላሽ መሆን አልቻለም፡፡ ዓለም አፈኞች አሏት ቅኖች ግን የሏትም፣ ብዙ የሚናገሩ አሏት ጥቂት የሚተገብሩ ግን ድሀ ናት፣ የምላስ ቸሮች የልብ ቀማኞች፣ አፈ ጮሌ ልበ ጩቤዎች የመልክዓ ምድራችን አብላጫ እድምተኞች ናቸው፡፡

      ከእያንዳንዱ አመጽ ጀርባ ያለው ትልቁ ኃይል ገንዘብ እንደሆነ ይነገራል፡፡ ኢየሱስ ክርስቶስ በትምህርቱ ገንዘብን ሌላኛው ጌታ አድርጎ እንዳቀረበውና እንዳስጠነቀቀን ቅዱስ መጽሐፍ ይነግረናል፡፡ (ማቴ. 6÷24) ጥበብና ማስተዋል የበዛላቸው ሁሉ ምድራችን የሀብት እጥረት እንደሌለባት ይናገራሉ፡፡ በእርግጥም ዓለማችን የፍትህና የፍቅር እንጂ የንዋይ እጦት ችግርተኛ አይደለችም፡፡ ሰው ከሀብቱ ማስተዋልን ካልተማረ ልንገለገልበት በሚገባው ነገር መገልገያ መሆን አይቀርም፡፡ ብዙ ሀብት ጥቂት ማስተዋል፣ ብዙ ንብረት አነስተኛ ፍቅር፣ ብዙ ገንዘብ ትንሽ ርኅራኄ በሌላቸው ባለ ጠጎች ድሆች ለጥቂቶች ኑሮ ማገዶ ሆነዋል፡፡ 

       ሀብት ካለው ይልቅ አፍ ያለውን ለመምረጥ የወሰነችው ልጅ፤ ከአፈኛው ይልቅ ብራሙን የምታስቀድመውም ልጅ ሁለቱም ለምርጫቸው የሚያጣቅሱት ምክንያት አላቸው፡፡ ነገር ግን የእኛን አሳብ ከማስነበባችን በፊት እናንተ በርእሱ ዙሪያ የታያችሁንና የተሰማችሁን በአድራሻችን እንድትልኩልን አልያም አስተያየት በመስጫው ላይ እንድትጽፉልን መጋበዙ የተሻለ ሆኖ ስላገኘነው ትሳተፉ ዘንድ በአክብሮት እንጋብዛለን፡፡

ይቀጥላል